impotentie

erectieproblemenTegenwoordig is er voor impotentie en vrijwel elke erectiestoornis een goede, effectieve behandeling voorhanden.

Wel of geen probleem?

We worden de laatste jaren overspoeld met berichten dat er wereldwijd vele miljoenen mannen zijn met een erectiestoornis. En al die mannen moeten geholpen worden en dankzij de nieuwe medicijnen kan dat nu ook. Naar mijn idee tendentieuze berichtgeving, gesponsord door de farmaceutische industrie om hun nieuwe producten aan de man te brengen. Twee recente Nederlandse studies hebben aangetoond dat met het ouder worden meer mannen een erectiele disfunctie rapporteren, maar tegelijkertijd verminderde het percentage mannen dat er last van had. Conclusie: er zijn miljoenen mannen met een erectiele disfunctie die er geen enkel probleem mee hebben. En zulke mannen moeten we ook geen probleem aanpraten.

Oorzaken van een erectiele disfunctie

Waardoor komt het dat ‘het niet meer zo goed gaat’? Dat kan primair een psychologische oorzaak hebben: je vrijt met een partner die je eigenlijk niet opwindend (meer) vindt, of je hebt grote problemen in de relatie. Of je hebt stress op het werk: je gaat vrijen terwijl je hoofd er niet naar staat. Met als gevolg dat je niet geil genoeg bent. Bij veel mannen vertaalt zich dat in een niet volledig stijve penis. Ook normale lichamelijke veranderingen bij het ouder worden spelen mee. Masters & Johnson hebben 35 jaar geleden gezonde oudere mannen (tussen de 50 en 90) in hun laboratorium onderzocht. Zij vonden dat de erecties minder hard werden, de ejaculaties minder krachtig en minder intens waren en dat het langer duurde na een ejaculatie voor de man opnieuw een goede erectie kon krijgen. Veel ouder wordende mannen realiseren zich dit onvoldoende, want in hun hoofd blijven ze altijd jong….
Leefgewoonten kunnen ook negatief werken. Veel eten, veel drinken, veel roken, weinig lichaamsbeweging zijn beruchte factoren die erectiestoornissen kunnen verergeren of zelfs veroorzaken. Tenslotte, ook ziekten en medicijnen kunnen verantwoordelijk zijn voor de erectiestoornis. Maar ook hier geldt dat er grote individuele verschillen zijn en dat waarschijnlijk het karakter van de man een heel belangrijke rol speelt. Mijn advies blijft: laat je geen erectiestoornis aanpraten! Bedenk dat er mannen zijn met bv suikerziekte met ernstige complicaties, die prima erecties hebben. Of mannen met ernstige hart- en vaatproblemen die tot grote tevredenheid en zonder problemen aan seks doen. En eerlijk is eerlijk: er zijn ook luie, dikke mannen, die veel drinken en roken en toch geen erectieprobleem hebben!

Wat is er aan erectiele disfunctie te doen?

Tot zo’n 40 jaar geleden kon er eigenlijk niet zoveel gedaan worden. Het werd allemaal min of meer als ‘psychisch’ afgedaan en de psycholoog of psychiater moest het maar behandelen. Toen begon daar verandering in te komen en sloeg de slinger door: erectiestoornissen zouden voornamelijk het gevolg zijn van ‘lichamelijke’ factoren en je moest bij de dokter zijn voor behandeling!

Erectieprothese

Urologen begonnen als eersten belangstelling te krijgen, en erectieprotheses kwamen in zwang. Aanvankelijk waren dat simpele, buigzame staafjes die in de zwellichamen van de penis werden geplaatst en waarmee neuken weer mogelijk werd. Al gauw werden de protheses steeds ingenieuzer: een vloeistof reservoir in de buik, een pompje in de balzak en je kon ze opblazen wanneer nodig. Voordeel: je liep niet de hele dag rond met een halve erectie. Nadeel: er waren nog wel eens mechanische mankementen. Vele duizenden mannen wereldwijd werden op deze wijze behandeld, misschien wel tienduizenden. De urologen waren enthousiast. Wanneer iemand met een erectiestoornis op het spreekuur kwam was het zaak gauw uit te maken of de oorzaak ‘psychisch’ dan wel ‘lichamelijk’ was. Was het ‘psychisch’, dan naar psycholoog of psychiater. Was het ‘lichamelijk’ dan kon de dokter zelf gaan sleutelen. Ik vrees dat er in die jaren nogal wat mannen ten onrechte een prothese hebben gekregen. Veelvuldig werd bijvoorbeeld suikerziekte als oorzaak gezien, en kregen patiënten een erectieprothese geplaatst.

Auto-injectie therapie

De belangstelling voor erectieproblematiek zorgde ook voor wetenschappelijk onderzoek naar het mechanisme van de erectie. Al snel leidde dit tot de ontdekking van allerlei stoffen die de zwellichamen van de penis doen volstromen met bloed. De Engelse fysioloog Brindley heeft vele stoffen in allerlei concentraties in zijn eigen penis gespoten. De resultaten daarvan publiceerde hij in gerenommeerde wetenschappelijke tijdschriften. Dat heeft geleid tot de ontwikkeling van geregistreerde middelen die de man zelf in moet spuiten in een zwellichaam waarna hij verzekerd is van een goede erectie die 30 tot 60 minuten aanhoudt. Dit injecteren is heel gemakkelijk aan te leren en is vanwege het superdunne naaldje vrijwel pijnloos. Spuit hij te veel, dan kan de erectie vele uren aanhouden en dan moet de uroloog er aan te pas komen om een en ander te beëindigen.
In Nederland wordt door de zorgverzekeraar uitsluitend Androskat vergoed (een combinatie van papaverine en fentolamine). Alprostadil (een prostaglandine) wordt niet vergoed. Voor die mannen die niet durven prikken komt Alprostadil ook nog op de markt als een klein zacht bolletje dat de man inbrengt in zijn plasbuis met een speciaal soort apparaatje (Muse). Dit laatste middel lijkt niet echt aangeslagen te zijn. Met auto-injectie therapie bleek dat circa 20% van de mannen na enkele keren goed vrijen hun vicieuze cirkel doorbraken, weer zelfvertrouwen kregen en weer op eigen kracht verder konden. Voor auto-injectie therapie zijn vrijwel geen contra-indicaties, dus vrijwel elke man met een erectiele disfunctie kan in aanmerking komen voor deze vorm van therapie.

Erectiepil

Onderzoek naar bloeddrukverlagende middelen leidde in de jaren negentig tot de toevallige ontdekking van sildenafil als erectiebevorderend middel. Toen sildenafil in 1998 onder de merknaam Viagra op de markt kwam was dat een revolutionaire omwenteling in de behandeling van de erectiestoornis. In 2001 volgt een nieuw type erectiepil: apomorfine (merknaam Uprima). Dit lijkt niet zo erg aan te slaan, waarom weet ik niet. En dan verschijnen er in 2003 weer 2 nieuwe pillen, in dezelfde categorie als sildenafil, namelijk tadalafil (merknaam Cialis) en vardenafil (merknaam Levitra). Tadalafil (merknaam Cialis) voegt iets nieuws toe: na inname blijft het zo’n 24 tot 36 uur mogelijk om een erectie te krijgen als er gevrijd gaat worden. Dit middel is dus beduidend langer werkzaam dan sildenafil en vardenafil (circa 4-5 uur). Voor paren die hun seks niet zo goed kunnen of willen plannen is Cialis een aanwinst. We weten op dit moment nog niet hoe de laatste 2 nieuwe erectiepillen in de praktijk zullen voldoen. Dat is een kwestie van afwachten. Geen van de erectiepillen wordt door de zorgverzekeraars vergoed en aangezien de prijs vele euro’s per pil bedraagt is dat voor veel mensen niet op te brengen. Belangrijk bij deze pillen is het feit dat ze niet de zin in vrijen verhogen. De man moet uit zichzelf zin hebben en dan versterken deze middelen de eigen biochemische processen die voor een erectie zorgen. Zonder zin werken ze niet.
Patiënten die vanwege hartproblemen nitraat-geneesmiddelen gebruiken mogen geen sildenafil, vardenafil en tadalafil nemen. Zij kunnen echter veilig auto-injectie therapie toepassen.

Artikel in andere taal lezen?

Engels