pornoingeburgerd

porno ingeburgerdIn 1971 werd de strafbaarheid van ‘geschriften en afbeeldingen aanstotelijk voor de eerbaarheid’ opgeheven. Dat was niet vanzelf gegaan en de weerstand ertegen was ook zeker niet verdwenen, maar seksbladen als Chick en Candy en iets later Lolita stonden gewoon bij de sigarenboer te koop, en wie er niet van gediend was hoefde ze ook niet te lezen, zo was de gedachte.

De seks was nu ‘gedemocratiseerd’, eigendom van het volk geworden. Aan de inhoud van de seksbladen was dat ook te zien. Iedereen kon hier zijn of haar verhaal kwijt. Literaire kwaliteit was geen vereiste. De redactie hoefde zich nooit af te vragen of er wel voldoende kopij was voor het volgende nummer. Het oeroude ‘mannetje en vrouwtje ontmoeten elkaar en gaan neuken’ bleek eindeloos verteld en gelezen te kunnen worden. Elke keer was het net weer even anders door kleine variaties in de omstandigheden, karakters, gebruikte lichaamsdelen, plaats en tijd, hulpmiddelen, variaties, intensiteit en duur. Het genot was ongeremd en intens, de zinderende orgasmes talrijk en het sperma overvloedig. De kleurenfoto’s toonden jonge vrouwen in uitdagende en verleidelijke poses, alsmede neukende, pijpende en beffende stellen en trio’s. Heteroseks is de norm, ook waar vrijende vrouwen worden getoond. Voor homo’s kwamen aparte tijdschriften op de markt.
Deze bladen hebben de seksuele voorlichting zeer levendig gemaakt. Ook al wist iedereen boven de zes wel wat neuken was, hier kon je voor het eerst echt zien hoe het ging. Bovendien kon je je er goed op aftrekken en vingeren.
De seksbladen maakten een bloeitijd door tot de komst van video en internet, die hun functie grotendeels overnamen en overtroffen. Het is boeiend om te zien hoe de geslachtsdaad blijft obsederen en onthullen. We vinden daarin onze identiteit, het bewijs van ons bestaan: ‘Ik neuk, dus ik ben’. En dat verklaart ook de behoefte om anderen dat te laten zien en erover te vertellen.
Iedereen kan dat, iedereen is daarin gelijk. De gewone huis-tuin-en-keuken-stijl overheerst dan ook. Internet gaat verder dan de bladen, omdat internet nog meer privé is en dieper liggende fantasieën en associaties met geweld en vies doen stimuleert.

liggend neuken

Vanuit de seksuele hervorming zijn er twee soorten kritiek mogelijk op de consumptieporno:

  • In de eerste plaats is het voorlichtingsgehalte beperkt en zelfs contraproductief. De meeste porno op internet, video’s, plaatjes en verhalen is mechanisch en onecht. In een toestand van hitsigheid voeren de deelnemers stotende, trekkende, wrijvende en zuigende bewegingen uit waarvan gesuggereerd wordt dat ze tot seksuele bevrediging leiden. Dit is chimpanseegedrag. Let wel, de klacht is niet dat de acteurs acteren, maar juist dat ze het meest voorkomende gedrag tonen dat juist niet tot bevrediging leidt. Er wordt getoond wat veel voorkomt en wat veel voorkomt wordt door het getoonde versterkt. Zeer veel mensen weten niet beter of dit is de ‘seks’: stoten, zuigen, trekken, wrijven, kreunen, net zo lang als je het vol kunt houden en dan moet de ander toch een keer klaarkomen. Dit gedrag zou eerder afgeleerd moeten worden.
  • In de tweede plaats laat de porno zien dat de seks een vies, apart, en geheim ‘onder’deel is: het hoort thuis in de wereld van het lage, het primitieve, misdadige, plat commerciële. Maar in feite past dat precies bij de buitenwereld. Hoe netter die zich voordoet, hoe viezer ze in het geheim is. Deze kloof in het bewustzijn en in de maatschappij heeft allerlei nadelige gevolgen. De seksuele hervorming wil die kloof versmallen.

Er zijn net als overal verschillende niveaus in de wereld van de consumptieseks. Het meest algemeen geaccepteerd zijn waarschijnlijk de sexy lingerie en andere attributen die het voor gewone mensen mogelijk maken een exotische avond te beleven waar ze een beetje hun fantasie kunnen uitleven en het seksgebeuren een nieuwe impuls geven. Niet iedereen hoeft altijd op de barricades te staan.