billenkoek

Porno met een sm-gehalte is ingeburgerd, zoals men kan zien aan de websites, BNN, catalogi van Pabo, waarin voor doorsnee mensen sm-lingerie, kleding van leer en lak, laarzen, zweepjes en andere attributen te koop staan.

Seksuologen adviseren echtparen soms om de seks wat op te fleuren met bijvoorbeeld een beetje sm. Veelal is het de vrouw die zich als maîtresse (meesteres) kleedt en symbolisch haar strenge voorwaarden voor het bereiken van een hoogtepunt aan de onderdanig verlangende man oplegt.
Het kan ook andersom, al is dat in het kader van ‘respect voor de vrouw’ veel minder populair. Als men algemeen van mening is dat de vrouw door de man onderdrukt wordt, dan zal een beschrijving of afbeelding daarvan eerder afkeer dan opwinding oproepen. In de kleine kring van echte sm-liefhebbers wordt dit uiteraard heel anders gezien en beleefd.
Het bang maken en straffen van kinderen is van oudsher algemeen gebruikelijk geweest en vormt de basis van zowel gehoorzaamheid in de samenleving als het sm-gehalte van de meeste seksuele relaties. De seksuele hervorming heeft altijd de emancipatie van kinderen en jongeren willen bevorderen. Een sekspositieve opvoeding zou een gunstig effect hebben op de emotionele ontwikkeling en dus op het gedrag en de wereld van volwassenen. Vijfendertig jaar geleden leek het logisch dat de bevrijding van de jeugd zich niet tot woorden moest beperken. Praktische begeleiding door volwassenen zou de seksuele en algemene ontwikkeling in gunstige zin beïnvloeden.
De schrijver van Tanja houdt deze traditie hoog. Henk Voogel heeft na 5 gewone sm-romans nu een sm-roman geschreven, waarin de opvoeding van een klein meisje tot haar 18e jaar centraal staat. De ik-figuur, haar vader, heeft een duidelijke standpunt over opvoeding in het algemeen en seksuele opvoeding van meisjes in het bijzonder en hij brengt zijn opvattingen ook in praktijk. Het boekje bevat als inleiding een vlammende kritiek op de seksvijandige opvoeders, psychologen, en anderen die ons weer terug willen voeren naar de duistere tijden van repressie, frustratie, schuld en angst van weleer. Het boek is een pleidooi voor een vrije seksuele opvoeding, opgenomen binnen een reeks gefingeerde seksuele gebeurtenissen, die de meeste opvoeders de haren te berge zal doen rijzen. De schrijver stelt overigens nadrukkelijk dat hij geen ‘pedofiel’ is.
Het erotisch universum van het boek beperkt zich tot huis, tuin en keuken en de opvoeding van Tanja. Eigenlijk verschillen de pedagogische idealen van de vader helemaal niet van die van ‘Ouders van Nu’. Ook hier is het streven dat de dochter een leuke, gezonde, zelfstandige meid wordt, die onderscheid kan maken, realistisch is, verstandig met liefde kan omgaan, in vrijheid een partner zal kiezen en daarmee ongetwijfeld uitsluitend gewenste kinderen zal krijgen.
Ondertussen liegt de inhoud er niet om. Aangezien er geen plaatjes bij staan, is het niet verboden. Maar het is helemaal niet ondenkbaar dat als onze zedenwetgeving over een aantal jaren aangescherpt wordt, dit soort teksten misschien voor de bijl zal gaan.