schennis;indebak

Nederlandse rechters hebben afspraken over de strafmaat, anders zouden de verschillen tussen de ene rechter en de andere veel te groot worden. Zo is bijvoorbeeld de richtlijn voor iemand die een ander zwaar lichamelijk letsel heeft toegebracht 18 maanden.Arjen heeft 21 maanden gekregen voor ‘openbare schennis van de eerbaarheid’ en voor het bezit van kinderporno.schennis; in de bak

Dat wordt dus erger gevonden dan het toebrengen van zwaar lichamelijk letsel. De openbare schennis bestond eruit dat hij op een kindertoilet van een camping ‘betrapt’ werd met zijn pik in zijn hand voorovergebogen kijkend naar hoe zijn drol in de pot viel.
Infantiel gedrag? Oké. Op je 34e word je geacht de ‘anale’ fase van de kindertijd achter je gelaten te hebben. Maar wie zelf nooit infantiele dingen doet, mag de eerste steen gooien.
Abnormaal gedrag? Zeker. Als je 34 bent moet je weten dat sommige dingen niet overal kunnen. Alhoewel normale mensen juist verboden plaatsen ook onweerstaanbaar opwindend vinden.
Stom? Zeker. Als je slim bent ga je niet achter een zodanig lage toiletdeur zitten dat de eerste de beste lange vent je kan zien zitten.
Maar onze veroordeelde is dan ook niet altijd even slim (de psychiater noemde hem zelfs verstandelijk gehandicapt): hij wil graag eerlijk en open en ondeugend zijn als een kind dat zijn zin volgt in de hoop dat andere kinderen met hem meespelen.
Slecht? Nee, hoogstens lastig. Net als 4000 andere kinderen die lastig gevonden worden, zit Arjen achter de tralies, omdat niemand iets beters weet.

Ik bezoek hem eens in de twee weken, drie kwartier lang, altijd in gezelschap van zijn pa en moe. Meer dan vragen en luisteren doe ik niet. Hij is altijd vrolijk en schermutselt met zijn moeder, die hem kleingeld brengt en elke keer een beetje bozer wordt omdat hij hardop fantaseert over emigreren en buitenlandse reizen. Ze wil dat ik er bij hem op aandring een spuit te nemen tegen zijn pedofiele neigingen. Ze gelooft oprecht dat zoiets bestaat. Hij verzet zich tegen zo’n spuit, hij is er bang voor en hij vindt het een aantasting van zijn persoon. Tegen pedofiele verlangens helpt niets, zegt hij. Hij zou een kind nooit kwaad doen en geen ontucht met ze plegen. Hij heeft zijn eigen manier gevonden om toch een beetje te genieten, en daar doet hij niemand kwaad mee.
Ik stel mij zo neutraal mogelijk op, maar voor haar is dat onvoldoende. Waarschijnlijk laat ik in de loop van enkele maanden ook onbedoeld merken dat ik meer aan zijn kant sta dan de hare. Op een gegeven moment wordt mij de toegang tot de gevangenis ontzegd. Als ik de directeur bel, krijg ik te horen dat hij verantwoordelijk is voor de veiligheid, en dat conflicten tussen bezoekers een bedreiging vormen voor de veiligheid. Van Arjen hoor ik dat zijn moeder de directeur benaderd heeft om mij te weren.
Zijn tijd zit er ondertussen alweer bijna op, zo snel gaat dat. Maar de rechter heeft hem niet alleen een (zinloze) straf gegeven, maar hem ook nog bevolen zich na afloop daarvan gedurende drie jaar onder toezicht van de reclassering te stellen. Wat dat betekent zullen we zien.`
Dik Brummel

Op de luchtplaats stonden vanmorgen twee jongens. Het leek of ze me op stonden te wachten. De ene was een dikke kerel met een kale kop, die was het ergste, de andere was een lange slungel. Ze vroegen mij waarom ik hier zat. Ik had de bewaking zelf gevraagd om met een aantal anderen te luchten, want alleen is niet zo gezellig. In totaal waren we met z’n zessen op de luchtplaats. Maar goed, ik zei tegen die jongens dat ik voor een diefstal zat. Die kale gaf mij meteen een klap en zei: “Dat klopt niet. Volgens mij zit je hier voor de verkrachting van een meisje, geef het maar toe.” Ik zei nee. Die kale drukte toen op de knop en zei dat ik weg moest en dat hij niet begreep waarom ik mij op de luchtplaats durfde te vertonen. De bewaker zei: “Even wachten, we komen zo dadelijk”. Toen zei die kale: “Ik zou maar gauw komen want hij wordt niet goed”. Direct daarop kreeg ik weer een paar trappen. Toen werd ik van de luchtplaats gehaald. Door de paniek had ik mijn shag laten liggen en dat is echt een straf voor mij.
Ik hou het geheim dat ik hier voor een zedenzaak zit, maar niet voor iedereen. Er is net een nieuwe bijgekomen, een aardige man. Hij is beschuldigd van geldverduistering, maar volgens hem ten onrechte. Hij vindt het hier een hel en loopt de hele dag te schelden. Maar toch vind ik hem geschikt. Hij krijgt bezoek van zijn vrouw en zijn zoontje van 12 met een vriendje van 13 en hij heeft me beloofd dat hij even langs mijn tafel zal komen met die jongens zodat ik ze een hand kan geven. Dat vind ik wel fideel. Ik heb hem verteld waarom ik hier zit, en dat dit mijn tweede zedenzaak is. De eerste zedenzaak was tien jaar geleden. Dat was voor ontucht en deze tweede zaak is voor schennis. Toen wilde hij weten wat het verschil is tussen ontucht en schennis. Ik zei dat ontucht iemand aanraken is of je laten aanraken, iemand in zijn kruis grijpen of een jongetje aftrekken, of je laten aftrekken. Ik had dat gedaan met een jongen, we hadden elkaar afgetrokken, en die jongen was 11. Toen heb ik therapie gehad, dat waren gesprekken en dat heeft me zelfbeheersing geleerd om geen ontucht te plegen. Ik heb ook nooit meer ontucht gepleegd. Ik heb wel schennis gepleegd. Schennis is voor mij over een muurtje kijken naar een jongetje dat zich aankleedt, wast, of poept of plast. Het gevoel dat ik dan krijg is fijn, en soms trek ik me dan af. Daarom zet ik ook soms een bakje in een openbaar toilet met een briefje erbij: hier plassen. Dan kom ik later terug in de hoop dat ze daarin geplast hebben. Dat neem ik mee naar huis en dan ga ik me daar ook op aftrekken. En ik vind onderbroekjes heel lekker om aan te ruiken, en luiers. Dat had ik al heel jong. Ik was geloof ik negen toen ik voor het eerst langs een waslijn kwam en daar kleine onderbroekjes zag hangen en ik weet nog dat ik daar een heel fijn gevoel van kreeg.
In de gevangenis is het elke dag hetzelfde, elke dag werken, de ene dag ‘s morgens en de andere dag ‘s middags. Meestal inpakken of stickers plakken. ‘s Avonds in de kantine tv kijken en verder op de cel zitten. Eén keer in de week een uurtje bezoek, daar kijk ik altijd naar uit. M’n pa en moe komen honderd kilometer met de auto. Moe heeft altijd wat geld voor chips en cola en shag. We maken vaak ruzie, want zij wil dat ik een spuit neem tegen mijn pedofilie, maar daar kun je geen spuit tegen nemen. Ik ben altijd zo geweest, ik vind kinderen leuk om mee te spelen, ik doe ze geen kwaad, ik zou nooit een kind kwaad doen.