normaal&abnormaal 

normaal en abnormaal

De NVSH betreurt het dat mensen in hokjes worden gestopt en zichzelf in hokjes stoppen. Wij menen dat de verdeling van mensen in heteroseksuelen homoseksuelen, biseksuelen, pedoseksuelen, transseksuelen, sadomasochisten, frotteurs, masturbanten, luierfetisjisten, nymfomanen, exhibitionisten, voyeurs, dendrofielen, saliroman, enzovoort, onjuist is en op een misverstand berust.

Deze categorieën zijn door goedbedoelende artsen en psychologen gecreëerd. Maar in feite gaat het om aspecten van seksueel gedrag die universeel voorkomen. Door de druk van het ‘normale’, een druk die van binnen en van buiten de mens wordt uitgeoefend, ontstaan angst- en schuldgevoelens over gedragingen, verlangens, fantasieën die als afwijkend van het ‘normale’ worden beschouwd. De meeste mensen kunnen met deze angst- en schuldgevoelens leven, ze houden hun privé-leven voor zich. Zij vormen de normale meerderheid.

Abnormaal zijnabnormaal zijn

Maar sommigen hebben zozeer last van het gevoel abnormaal te zijn dat ze dat ene seksuele aspect van hun gedrag uitvergroten en er een wezenlijke eigenschap van zichzelf van maken. De medische en psychologische literatuur en praktijk bevestigt dit proces. In plaats van de angst en het misverstand aan te pakken, accepteren ze de zelfbenoeming van hun patiënten en proberen ze hen te ‘helpen’. Die hulp kan dan bestaan uit het ‘genezen’ van de neiging (zoals dat honderd jaar geleden met ‘zelfbevlekkers’, vijftig jaar geleden met homoseksuelen, en op dit moment met pedoseksuelen gebeurt). De meest ingrijpende ‘hulp’ bestaat uit de geslachtsverandering van transseksuelen. Het probleem van ‘parafiele’ mensen is niet hun seksuele geaardheid, maar hun angst en schuldgevoelens. Afhankelijk van de mate waarin hun bepaalde verlangen wordt getolereerd, vertonen ze min of meer sterke gevoelens van onvrede, boosheid, depressie, sociale onhandigheid, enzovoort. Volgens de NVSH zijn allerlei aspecten van het seksuele gedrag die nu als ‘abnormaal’ worden beschouwd, in feite uitbreidingen van ons repertoire aan lustbelevingen en verdienen ze een positieve waardering in plaats van afkeuring, genezing of criminalisering. Deze benadering is een belangrijk aspect van de seksuele hervorming. De seksuele emancipatie van mens en gemeenschap zal zich dan ook voltrekken door een toenemende ‘normalisering’ van allerlei seksuele verlangens, gedragingen en mogelijkheden. Daarmee zal dan ook de seksuele categorisering afgeschaft worden.

Parafilieën, algemene informatie

normaal & abnormaalIn de medische (seksuologische) wetenschap wordt voor ‘seksuele varianten’ het woord ‘parafilieën’ gebruikelijk. Het klinkt neutraal, al betekent het ook ‘afwijkende uitingen van seksuele verlangens’. Het woord ‘varianten’ drukt een open standpunt uit ten aanzien van de variaties die het seksuele gedrag vertoont. We spreken dus niet van ‘perversiteiten’, of ‘seksuele afwijkingen’, om de eenvoudige reden dat die woorden, hoewel oorspronkelijk niet eens zo slecht bedoeld (‘pervers’ betekent slechts ‘omgekeerd’), steeds meer gebruikt werden als afkeuring of als reden om mensen op te sluiten of te behandelen. Ons uitgangspunt is dat het seksuele gedrag van alle mensen een spectrum van mogelijkheden vertoont, waarvan slechts een klein gedeelte in praktijk gebracht wordt doordat men zowel door aanleg als opvoeding naar de buitenwereld toe heteroseksueel voortplantings- en gezinsgedrag ontwikkelt. Toch tonen ‘normale’ mensen dat ze over een uitgebreid repertoire aan seksuele varianten beschikken. Het duidelijkste voorbeeld is de zelfbevrediging (masturbatie).

Schuld en angst schuld en angst

Heteroseksualiteit binnen een vaste relatie geldt als ‘normaal’ en ‘gezond’. Dit is ook wel begrijpelijk, omdat mensen die zich seksueel afwijkend gedragen en daarom afgekeurd of bestraft worden, ook meer last hebben van schuld en angst, en zich daardoor minder gezond voelen en gedragen. Mensen die zo gefixeerd raken op een bepaalde variant, dat ze zichzelf regelmatig in de problemen brengen, hebben daarvan soms een ‘persoonlijkheidsstoornis’ opgelopen. Vanuit de medische traditie hebben ze seksuele etiketten gekregen of hebben zichzelf die etiketten opgeplakt.

Seksuele controle

Er is wel een mogelijke verklaring voor het feit dat de meeste varianten als mannelijk te boek staan. Mannen staan al sinds de oertijd meer onder seksuele controle van de gemeenschap, omdat zij de penetrerende en minder selectieve sekse zijn. Hun neiging tot promiscuïteit is in de evolutie gevormd, maar die moet het opnemen tegen de eveneens in de evolutie gevormde vrouwelijke tendens om één man te selecteren die haar kan helpen bij het grootbrengen van het kind dat zij wil.

Schuld en boete

In de praktijk betekent deze situatie dat mannen veel meer kans lopen ‘betrapt’ te worden. Hetzelfde gedrag dat bij een vrouw niet opvalt is bij de man verdacht. Hij kan zo met de heersende zeden en met zijn partner in conflict komen. Schuld en boete doen de rest. Dat heeft tot twee soorten gedrag geleid:
1. De man zoekt hulp en komt bij een psychiater of psycholoog. Zijn probleem wordt gedefinieerd als een ‘seksueel’ probleem. Zijn gedrag en karakter worden daaruit dan ook verklaard. En zo zijn in de loop van de laatste honderd jaar een hele reeks ‘seksuele perversies’ in de medische en psychologische literatuur terechtgekomen.
2. Iemand geeft hem aan bij de politie, hij wordt gearresteerd en verhoord, komt voor de rechter en krijgt straf. Ook de politie is zo in de loop der tijd gaan beschikken over een bestand aan ‘mensen met een seksuele afwijking’.
In werkelijkheid zijn deze mensen alleen in botsing gekomen met de zeden van hun omgeving of hun land. Het hele idee dat ze daardoor een bijzondere seksuele aard zouden hebben, is een misverstand dat door hun omgeving, door de psychiatrie en door de wetten in stand wordt gehouden.

Misvattingen

En het is vanuit die situaties dat het begrip ‘afwijking’ of ‘perversie’ aan individuen gekoppeld is. Tegenwoordig spreekt de seksuologie van ‘seksuele voorkeuren’, wat sympathieker klinkt dan ‘perversie’, hoewel dat woord ooit ook als neutrale wetenschappelijke term werd ingevoerd. ‘Seksuele voorkeur’ kan net als ‘varianten’ dus ook een negatief scheldwoord worden. Het hangt ervan af hoe de samenleving zich op seksueel gebied kan bevrijden van oude misvattingen. Het standaardwerk voor de westerse wereld is het ‘Diagnostic and Statistical Manual’, uitgegeven door de Amerikaanse vereniging van psychiaters. Vroeger stond daar ook zelfbevrediging als ziekte in, en tot voor kort ook homoseksualiteit.

Artikel in andere taal lezen?

Engels

Duits

Frans

Spaans