abasiofilie 

abasiofilieVanaf mijn prilste jeugd ben ik gefascineerd door rolstoelen en de (vrouwelijke) gebruikers daarvan. Toen ik enige jaren geleden via internet ontdekte, dat ik niet de enige was met zulke vreemde fantasieën, ging er een wereld voor me open.

Met veel interesse heb ik de NVSH site bezocht. Vraag me niet waarom, maar ik had er nog nooit aan gedacht dit te doen. Vooral was ik geïnteresseerd of er iets te vinden was over de bijzondere (seksuele) voorkeur waar ik nu al ongeveer 40 jaar aan ‘lijd’ en natuurlijk ook van geniet. Tot mijn verbazing kwam ik mezelf niet tegen in het ABC van de parafilieën. Onwetendheid of toch nog een taboe bij de NVSH? Even een uitleg dus maar.

Het drukkende schuldgevoel (het is toch vreselijk te genieten van zaken waar een ‘normaal’ mens liever niet aan denkt) ben ik inmiddels kwijt. Als heterofiel hebben vrouwen in rolstoelen voor mij een grote aantrekkingskracht. Ook fantaseer ik erover zelf in een rolstoel te (moeten) zitten.

Ik ben reeds meer dan 20 jaar getrouwd met dezelfde, niet gehandicapte, vrouw. Toen ik haar een paar jaar geleden mijn bijzondere voorkeur bekende, was zij toch behoorlijk geschokt. Hoe kan zo’n sportieve macho man nu zoiets willen! Dat ik graag sites bezocht over dit onderwerp, daarmee had ze geen enkel probleem. In ons seksleven deed ze mee met mijn fantasieën, zoals ik met die van haar. Niets mis mee. Echter het niet te onderdrukken verlangen van mij om zelf een rolstoel te bezitten, gaf een groter probleem. Ik moest haar ervan overtuigen, dat ik niet zou eisen dat ze er zelf in moest zitten en ook moest ik beloven dat ik er niet mee naar buiten zou komen. Inmiddels kijkt ze er niet meer van op wanneer ik ’s avonds, natuurlijk als we alleen thuis zijn, de zitkamer binnenrol in mijn wagentje, meestal de benen in een plaid gewikkeld, en mij naast haar manoeuvreer voor tv of met een boek. Ik heb een zeer drukke baan met vaak behoorlijk wat stress. Ik kan me zeer ontspannen met sport etc, maar het meest ontspannen kan ik me wanneer ik in mijn rolstoel zit. (We hebben een afspraak dat ik het ongeveer een keer per week doe, het moet natuurlijk niet te veel in ons leven gaan overheersen.) Je kunt dit gedrag het beste vergelijken met het gedrag van een travestiet. De rolstoel is het kostuum waar ik me zeer in thuis voel, net als de plaid om de benen (en misschien later nog eens een paar beenbeugels). Vreemd? Voor mij en mijn vrouw en vele duizenden over de gehele wereld niet (meer). Het laatste taboe? Misschien. Mijn parafilie wordt abasiofilie genoemd. Wanneer u op internet zoekt op ‘abasiophilia’ komt u vast verder in deze subcultuur van rolstoelen, legbraces etc

Ik hoop dat ik met deze bijdrage mogelijk anderen die hier misschien mee worstelen kan helpen. Graag blijf ik echter anoniem, zoals u misschien kunt begrijpen

Artikel in andere taal lezen?

Duits

Spaans

zie ook:
parafilieën